Το έργο μιας σχέσης

Στο έργο μιας σχέσης, συχνά χωρίζουν οι άνθρωποι.Γεγονός.Δύσκολο να τα βρουν μεταξύ τους.Ξεκινούν με τις καλύτερες των προθέσεων και με σκοπό να γοητεύσουν ο ένας τον άλλον.Τσεκάρουν συνειδητά η λιγότερο συνειδητά τι είναι αυτό που ο ένας ψάχνει στον άλλον και στη συνέχεια το προσφέρουν αφειδώς μεταξύ τους,σαν ένα παιχνίδι ρόλων.Μια στιγμιαία απάρνηση του εαυτού.Μια καθυπόταξη του Εγώ στο Εμείς,με απώτερο όνειρο να πραγματωθεί το όνειρο. Να αποκατασταθούν τα κενά και οι ματαιώσεις που κουβαλά ο καθένας από τη δική του ιστορία. Στην πορεία,το παίξιμο των ρόλων συνεχίζεται,όχι με την ίδια θέρμη πια και όχι με το ίδιο κίνητρο.Ήδη το τελευταίο έχει υποχωρήσει.Έχει ήδη αρχίσει να διαφαίνεται το ανούσιο της πράξης και η

αποτυχία της διανομής των ρόλων.Είναι μια παράσταση όπου οι ηθοποιοί κουράζονται να περιμένουν το χειροκρότημα του κοινού. Και κάποια στιγμή έρχεται το πλήρωμα του χρόνου,όπου το θέατρο μοιάζει να έχει αδειάσει και απομένουν οι δυο πρωταγωνιστές μόνοι και αντιμέτωποι όχι μεταξύ τους,αλλά ο καθένας αντιμέτωπος με τον εαυτό του.Η αυλαία έχει πέσει,οι ρόλοι δεν υφίστανται πια και αρχίζουν οι κατηγορίες για το ποιος ευθύνεται για την αποτυχία της παράστασης.”Έτσι ήσουν από την αρχή?” ρωτούν ο ένας τον άλλο,μη αντιλαμβανόμενοι και οι ίδιοι ακόμη,ότι έπαιζαν ρόλους.Οι ρόλοι,βλέπεις,όταν παίζονται για μεγάλο χρονικό διάστημα,παύουν να είναι ρόλοι πια.

Το έργο μιας σχέσης

Γίνονται ένα με αυτό που αντιπροσωπεύουμε στα μάτια του άλλου και αποτελούν επιταγή πια από τη μεριά του.Πρέπει να συνεχίζουμε επάνω στο θεατρικό σανίδι της σχέσης να υποδυόμαστε το χαρακτήρα που οικειοθελώς διαλέξαμε,για να ικανοποιήσουμε το συμπρωταγωνιστή μας.Και όταν τα φώτα χαμηλώσουν,απομένουμε μόνοι με τον εαυτό μας να αναρωτιόμαστε τι πήγε στραβά…συνεχίζεται..

Το έργο μιας σχέσης

**Το παρόν κείμενο είναι προιόν πνευματικής ιδιοκτησίας του Χρήστου Κακουλίδη. Οποιαδήποτε αναδημοσίευση, απαιτεί την αναφορά της πηγής.