Διαζύγιο
Διαζύγιο..Την προηγούμενη εβδομάδα,δεν έγινε τελικά η εκπομπή λόγω τεχνικού προβλήματος.Η επόμενη εκπομπή στις 13 Ιουνίου,θα είναι και η τελευταία του καλοκαιριού.Ας μιλήσουμε όμως σχετικά με το τι είπαμε στην πιο πρόσφατη εκπομπή που πραγματοποιήθηκε,την εκπομπή δηλαδή της Πέμπτης 30 Μαίου. Αν και λόγω υποχρεώσεων,δεν κατάφερα να γράψω σχετικά εγκαίρως και θα πρέπει να κάνω μια προσπάθεια να ανατρέξω σε όσα κουβεντιάσαμε εκείνη την ημέρα.Αυτό που κυρίως θα ήθελα να θίξω,είναι το θέμα του Λευτέρη έτσι όπως το έθεσε.Αισθάνθηκα ότι βιώνει κάποια δικά του αδιέξοδα,σε σχέση με το πως εξελίχθηκε η ζωή του μετά από το διαζύγιό του. Αυτό που κυρίως βίωσα,ήταν το
συναίσθημά του, σχετικά με την αίσθηση ότι απέτυχε στη ζωή του και τώρα βιώνει πέρα από την αποτυχία,και κάποια κοινωνική απομόνωση.Στην πορεία βέβαια της συζήτησης,και όπως τόσο συχνά συμβαίνει,ήρθαν στην επιφάνεια οι συνδέσεις των πεποιθήσεων του Λευτέρη,σε σχέση με την άποψη των γονιών του σε σχέση με όσα συνέβησαν στη ζωή του Λευτέρη.Οι γονείς του,με άλλα λόγια,θεωρούν ιδιαίτερη αποτυχία το γεγονός ότι ο Λευτέρης χώρισε με τη γυναίκα του,και αυτή τους την άποψη,την περνούν στον Λευτέρη με έναν ιδιαίτερα έντονο επικριτικό και απορριπτικό τρόπο.Αυτό που διαλάθει της προσοχής του Λευτέρη είναι πως η αντιμετώπιση αυτή,δεν είναι κάτι που προκλήθηκε και γεννήθηκε στην χρονική στιγμή του τώρα,αλλά είναι μια γενικότερη αντιμετώπιση του Λευτέρη από τους γονείς του.Και μέσα από αυτή την αντιμετώπιση ο Λευτέρης,έχει φτιάξει τις δικές του πυρηνικές πεποιθήσεις για τον εαυτό του.Και τελικά,αν σκεφτείς Λευτέρη πιο ελεύθερα θα καταλάβεις πως όσα βιώνεις δεν έχουν να κάνουν με την αντικειμενική πραγματικότητα,αλλά με μια πραγματικότητα που έμαθες..μια πραγματικότητα που σου “περάστηκε” και ζεις πια με βάση αυτήν.Αν το εκλυτικό αίτιο, του να νιώθεις έτσι,είναι ένα διαζύγιο,αυτό μικρή σημασία έχει για τη δική σου εξέλιξη.
Διαζύγιο
Θεωρώ ότι χρειάζεται να κάνεις ένα βήμα πίσω και να δεις τι πραγματικά συμβαίνει.Να ξεχάσεις τις μικρές λεπτομέρειες και να αρχίσεις να εκπαιδεύεις τον εαυτό σου να αντιλαμβάνεται το γενικότερο πλάνο.Και τότε θα δεις και θα καταλάβεις πολλά.Κάποια από αυτά μπορεί να σε στεναχωρήσουν αρχικά.Να σε απογοητεύσουν πολύ ίσως.Αλλά στη συνέχεια θα αρχίσεις να αναλαμβάνεις εσύ το τιμόνι της δικής σου ζωής,πιο ελεύθερος πια από πεποιθήσεις που κουβαλάς,χωρίς να χρειάζεται να συμβαίνει κάτι τέτοιο.
Και ίσως θα δεις μετά,ότι η αίσθηση της μοναξιάς δεν είναι μόνο ένα κοινωνικό ζήτημα,αλλά μια βαθύτερη αίσθηση,
ότι κάποτε δεν πήρες όλα όσα δικαιούσουν και άξιζες να πάρεις από τους βασικούς ήρωες της ζωής σου.Όλα εκείνα που κάθε παιδί δικαιούται να πάρει.Και αν ένα δικό σου διαζύγιο,σημαίνει κάτι για τους γονείς σου,αυτό άμεσα επηρεάζει και εσένα.Αλλά τελικά ποια είναι η δική σου θέση σε αυτό τον κόσμο?Και τελικά ποιος είσαι εσυ σε αυτό τον κόσμο?Τέτοια ερωτήματα είναι που χρειάζεται να κάνουμε στον εαυτό μας για να μπορέσουμε να προχωρήσουμε και να εξελιχθούμε. Και μετά πιο ελεύθεροι και απαλλαγμένοι,να μπορέσουμε να βρούμε τη δική μας ισορροπία.Εκείνη που σε εμάς είναι απαραίτητη.Εκείνη την ισορροπία,για την οποία κανείς δε μπορεί να έχει άποψη και θέση.Ακόμη και αν αυτός που την εκφράζει είναι ο γονιός μας. Όλα τα παραπάνω,αναφέρονται ιδιαίτερα τηλεγραφικά και καθόλου δεν είναι έτσι ο τρόπος προσέγγισης, κατανόησης και εξέλιξης.Αλλά ακόμη και αν διαβάζοντάς τα κάποιος,βρει έναν καινούργιο δρόμο στη σκέψη του και στην ψυχή του,τότε αυτομάτως ο τρόπος γραφής,παύει να είναι λανθασμένος.
Διαζύγιο
**Το παρόν κείμενο είναι προιόν πνευματικής ιδιοκτησίας του Χρήστου Κακουλίδη. Οποιαδήποτε αναδημοσίευση, απαιτεί την αναφορά της πηγής.