Διαταραχή πανικού ΙΙ
Διαταραχή πανικού..μπορεί να συμβεί ξαφνικά στη ζωή ενός ανθρώπου.
Από τη μια στιγμή στην άλλη,εκεί που ήταν πλήρως λειτουργικός και συμμετείχε ενεργά και χωρίς φόβο σε όλες τις διαδικασίες της καθημερινότητάς του,μπορεί να έλθει μία κρίση,από την οποία να πάρουν εντελώς διαφορετική τροπή τα πράγματα. Βρίσκεται τότε ξαφνικά μπροστά σε μια αόρατη απειλή, η οποία συνεχίζει να επενεργεί μέσα του και να αυξάνει την επιρροή της. Και όσο αυτή μένει χωρίς σωστή αντιμετώπιση,τόσο αυξάνεται η βαρύτητά της. Μπορεί για παράδειγμα,ένας άνθρωπος κάθε μέρα επί χρόνια να παίρνει το λεωφορείο για να πάει στη δουλειά του και μια μέρα ξαφνικά, να πάθει μια κρίση πανικού. Από εκεί και πέρα
μπορεί αυτό να λειτουργήσει με τέτοιο τρόπο,ώστε όλη η προσοχή του ατόμου να είναι στραμμένη προς τον εαυτό και να παρατηρεί αν πρόκειται να του ξανασυμβεί. Αυξάνεται το άγχος και ο φόβος του επερχόμενου κινδύνου,με αποτέλεσμα να αυξάνεται η πιθανότητα να έλθει γρήγορα και η επόμενη κρίση. Και πολύ σύντομα,όλα εκείνα που απασχολούσαν τον άνθρωπο μέχρι εκείνη τη στιγμή να έχουν πάει στην άκρη και το επίκεντρο όλων των πιθανών σκέψεων να είναι αυτή η άγνωστη γι αυτόν μέχρι τότε κατάσταση. Πολλά ερωτήματα ξαφνικά δημιουργούνται. “τι θα γίνει αν με ξαναπιάσει”, “κι αν είμαι μόνος μου εκείνη την ώρα,τι θα κάνω”,”το καταλαβαίνουν όλοι γύρω μου ότι με πιάνει και θα γίνω ρεζίλι” “μήπως τρελαίνομαι?”. Όλες οι συνθήκες λοιπόν είναι ιδανικές στο να εγκατασταθεί αυτή η άγνωστη κατάσταση που τη βιώνει το συγκεκριμένο άτομο με τόσο τρόμο, μερικές φορές. Συχνά,η αίσθηση είναι ότι κάτι τέτοιο ως μη φυσιολογικό, πρέπει να κρύβεται από το περιβάλλον.
Το άτομο φοβάται ότι τρελαίνεται και μαθαίνει να ζει με αυτό όπως μπορεί.
Οργανώνει έτσι τη ζωή του ώστε να εξαφανίσει όλους εκείνους τους παράγοντες που μπορεί να προκαλέσουν μια κρίση. Σταματά να παίρνει το λεωφορείο,αποφεύγει πολυσύχναστα μέρη και άλλα, ανάλογα με την περίπτωση.
Αναπτύσσεται καταθλιπτικό συναίσθημα
και το άτομο νοιώθει ότι μένει σιγά σιγά στο περιθώριο και η εξέλιξή του έχει ανασταλεί. Είχα γράψει στο προηγούμενο κείμενο,ότι θα μιλούσαμε για τα αίτια των συγκρούσεων,αλλά υπάρχουν κάποια πράγματα που πρέπει να αναφερθούν πριν φτάσουμε εκεί. Τα περισσότερα πάντως εντοπίζονται στο γονεικό περιβάλλον,άσχετα αν μερικές φορές κάτι τέτοιο δε γίνεται αντιληπτό,επειδή έχει απωθηθεί. Αλλά θα μιλήσουμε εκτενέστερα γι αυτό το θέμα σε επόμενο κείμενο.Είναι καλύτερα οι πληροφορίες να αφομοιώνονται σιγά σιγά…στο μεταξύ,ας παραμείνουμε με το ερώτημα, του κατά πόσο παρεμβαίνει στα ουσιαστικά και βαθύτερα αίτια, το γονεικό περιβάλλον…Συνεχίζεται..
Διαταραχή πανικού ΙΙ
**Το παρόν κείμενο είναι προιόν πνευματικής ιδιοκτησίας του Χρήστου Κακουλίδη. Οποιαδήποτε αναδημοσίευση, απαιτεί την αναφορά της πηγής.