Ο φόβος της δέσμευσης
Ο φόβος της δέσμευσης..Συζητάμε,
σκεφτόμαστε,
προβληματιζόμαστε και πάντα προσπαθούμε να αποκτούμε μια διαφορετική ματιά για τα πράγματα και για την ιστορία μας.Μια διαφορετική ματιά,που θα μας ανοίξει ίσως νέα πεδία σκέψης,μιας και η επαναληπτικότητα,είναι που μας οδηγεί στα αδιέξοδα.Σκεφτόμαστε μεν πολύ στην προσπάθειά μας να λύσουμε τα θέματά μας,αλλά σκεφτόμαστε με τον ίδιο τρόπο και τελικά πάντα καταλήγουμε στα ίδια αποτελέσματα.Και ο στόχος της συγκεκριμένης εκπομπής είναι κυρίως αυτός.Να μπορούμε να αποκτούμε με τον καιρό,το θάρρος και τη φαντασία για να προσεγγίζουμε επί της ουσίας τον εαυτό μας,και τελικά αυτός ο εαυτός να μην είναι ένας εν τω βάθει άγνωστος.Και είναι
πολλά εκείνα που μας διαφεύγουν.Εχθές για παράδειγμα,ξεκινήσαμε με το σχόλιο μιας φίλης,που συμμετείχε στην εκπομπή μέσα από το τσατ,και αναφέρθηκε στο ότι οι άντρες φοβούνται τη δέσμευση και πιο συγκεκριμένα ο άντρας με τον οποίο εμπλέκεται στη δική της σχέση.Παρά τη διευκρίνηση,η αρχική δήλωση,οδηγεί σε μια γενίκευση,η οποία εγκλωβίζει το μυαλό και δεν αφήνει περιθώρια προσέγγισης αυτής της ζωής με έναν τρόπο που μπορεί να οδηγήσει στην απελευθέρωση και στην ισορροπία.Πολλές υποθέσεις θα μπορούσε να κάνει κανείς για να καταδείξει τις παγίδες. Πορευόμενος κάποιος,με πεποιθήσεις στις οποίες ομαδοποιεί ανθρώπους και καταστάσεις,χάνει εκείνη τη στιγμή τη συνειδητοποίηση,ότι μπορεί αυτές οι πεποιθήσεις να του έχουν περαστεί από το πρωταρχικό του περιβάλλον.Και έτσι χάνει την ευκαιρία να εξελιχθεί και να οδηγηθεί κάποια στιγμή εκεί που πραγματικά θα ήθελε να βρίσκεται εξ αρχής.Μπερδεμένο ίσως το κείμενο μέχρι τώρα.Αλλά αν σκεφτούμε ότι ζούμε κάνοντας τυχαίες επιλογές που διαμορφώνουν την πορεία μας σε αυτό τον κόσμο,θα ήθελα να θέσω έναν προβληματισμό.Άραγε τις ίδιες επιλογές θα κάνει μια γυναίκα στην επιλογή συντρόφου,αν βαθύτερα μέσα της πιστεύει,χωρίς να έχει εντοπίσει τη δύναμη της συγκεκριμένης πεποίθησης,ότι όλοι οι άντρες φοβούνται τη δέσμευση,και την ίδια επιλογή θα κάνει μία άλλη γυναίκα,η οποία δεν είναι υποχρεωμένη να ακολουθεί ασυνείδητα,κάποια παρόμοια πεποίθηση?Άραγε η δεύτερη γυναίκα,όντας ελεύθερη από κληρονομούμενες και «έτοιμες» απόψεις,θα κάνει τις ίδιες επιλογές συντρόφου με την πρώτη γυναίκα,η οποία καθορίζεται ήδη από το ασυνείδητό της, πριν καν κάνει την επιλογή της?
Ο φόβος της δέσμευσης
Πολλά τα ερωτήματα,πολλές και οι υποθέσεις.Δεν αναφέρομαι φυσικά στη συγκεκριμένη φίλη που έθεσε το θέμα στην εκπομπή.Καταδεικνύω απλά την ανάγκη,να αμφιβάλλουμε για όσα πιστεύουμε μέσα μας.Και στην πορεία,όταν αποκτήσουμε το θάρρος και τη φαντασία να γνωρίσουμε τον εαυτό μας,ίσως καταφέρουμε να ξεφορτωθούμε ότι μας έχει περαστεί από τα βασικά μας πρότυπα και ελεύθεροι πια,να επιλέγουμε ως εμείς,και όχι ως εκείνοι που κουβαλούν στο ασυνείδητό τους,μια ιστορία που δεν τους ανήκει,και τελικά η ζωή γίνεται ένας δρόμος,όπου ένα αόρατο χέρι σε σπρώχνει διαρκώς προς μια κατεύθυνση που μέσα σου,νοιώθεις ότι δεν επιθυμείς να ακολουθήσεις.
Από εκεί και πέρα,η ntelina,έθεσε το θέμα της διαταραχής πανικού,
για το οποίο έχουμε πει αρκετά σε προηγούμενες εκπομπές,και υπάρχουν στο Psychiatros Online,κείμενα που αναφέρονται στο συγκεκριμένο θέμα.Το μόνο που θα ήθελα να συμπληρώσω,είναι πως κάποιος πρέπει να απεγκλωβιστεί από την παγίδα να ασχολείται αποκλειστικά με το φάρμακο,μιας και το φάρμακο δεν είναι το μαγικό ραβδάκι που θα έρθει και θα αλλάξουν τα πάντα δια παντός.Το φάρμακο,κατά τη δική μου γνώμη και κοσμοθεωρία,είναι συμπληρωματικό.Από εκεί και πέρα,η ιστορία είναι αυτή που πρέπει να κατανοηθεί,να αποκωδικοποιηθεί και τελικά να μπορέσει ο άνθρωπος που υποφέρει από τη νεύρωση,να ξεφύγει από αυτήν και να ασχοληθεί με τα αληθινά του θέματα.Και η ανάγκη του «εδώ και τώρα»,να ξεφορτωθώ ότι με βασανίζει,είναι ένας στόχος ψευδεπίγραφος,που μόνο σε απογοήτευση θα οδηγήσει.Ότι χτίστηκε σε βάθος χρόνου,δε μπορεί να εξαφανιστεί από τη μια στιγμή στην άλλη.
Ο φόβος της δέσμευσης
**Το παρόν κείμενο είναι προιόν πνευματικής ιδιοκτησίας του Χρήστου Κακουλίδη. Οποιαδήποτε αναδημοσίευση, απαιτεί την αναφορά της πηγής.