κείμενα αυτογνωσίας

Σου έχει τύχει ποτέ να τρέχεις χωρίς λόγο;Να βιάζεσαι να φτάσεις σε ένα ραντεβού,ενώ έτσι κι αλλιώς έχεις πολλή ώρα μπροστά σου;Και μετά να αναρωτιέσαι γιατί τρέχεις.Γιατί ο οργανισμός σου να αντιδρά με το μέγιστο τρόπο στο ελάχιστο ερέθισμα; Οι δικαιολογίες που θα βρεις να πεις,πολλές.Σημασία έχει να μην πιστέψεις καμία από αυτές και να ψάξεις τον εαυτό σου σε βαθύτερο επίπεδο.Κάθε φορά που δίνεις μια επιφανειακή δικαιολογία για ένα επίπεδο άγχους που σου φαίνεται δυσφορικό,το άγχος αυτό αυξάνεται. Πολύ απλά,οι επιφανειακές δικαιολογίες καθόλου δε βοηθούν τον εαυτό μας να ηρεμήσει από το άγχος.Είναι καλύτερα να λέμε “δεν ξέρω γιατί αγχώνομαι έτσι”,παρά να πιαστώ από το

πρώτο επιφανειακό αίτιο που θα μου έρθει στο μυαλό.Ο οργανισμός μας βέβαια,έτσι λειτουργεί.Απαιτεί εξήγηση για οτιδήποτε βιώνει με όχι φυσικό τρόπο.

Όταν το άγχος βιώνεται ως δυσανάλογα μεγαλύτερο του ερεθίσματος,απαιτείται εξήγηση.

Εκεί πρέπει να αντιστεκόμαστε και να αποδεχόμαστε ότι δεν γνωρίζουμε την αιτία του άγχους.

Αφήνουμε το μυαλό μας να απομακρυνθεί από το επιτόπιο σκηνικό και προσπαθούμε να φανταστούμε τα γενικότερα θέματα της ζωής μας.Μπορεί επιφανειακά να μας φαίνεται ότι μια συγκεκριμένη κατάσταση της στιγμής είναι η αιτία του άγχους,αλλά αν ήταν έτσι δε θα υπήρχε δυσφορία.Το επίπεδο του άγχους,θα ήταν ανάλογο με το ερέθισμα που προκάλεσε το άγχος αυτό και έτσι δε θα το βιώναμε ως κάτι αφύσικα μεγάλο μέσα μας.Όταν λοιπόν η δυσαναλογία αυτή προκύπτει,τότε προσπαθούμε να φανταστούμε τι άλλο μπορεί να μας οδηγεί στην αγχώδη κατάσταση.Είναι πολύ συνήθης διαδικασία,το να απωθούμε τα πραγματικά μας θέματα.Αλλά αυτό οδηγεί σε βάθος χρόνου σε ακόμη μεγαλύτερα αδιέξοδα.Αν έχεις,για παράδειγμα να διεκπεραιώσεις μια απλή δουλειά για την οποία είσαι και καλά προετοιμασμένος και εντός χρόνου,αλλά παρ’όλα αυτά βιώνεις το άγχος σου ιδιαίτερα έντονα,τότε μάλλον κάτι άλλο σε απασχολεί,παρά η επιφανειακή κατάσταση που βρίσκεται εμπρός σου.Είναι όμως απείρως ευκολότερο εκείνη τη στιγμή να κατηγορήσουμε την κατάσταση,παρά άλλα θέματα τα οποία χωρίς να το έχουμε καταλάβει τα έχουμε αρχειοθετήσει μέσα μας ως άλυτα.Μπορεί να απορούμε,γιατί ένας τυχαίος άνθρωπος ή μια κατάσταση να μας προκαλεί άγχος και εκείνη τη στιγμή θα ψάξουμε την πιο πρόχειρη δικαιολογία και δε θα πούμε στον εαυτό μας,ότι αισθανόμαστε ανεπαρκείς επειδή με αυτό τον τρόπο, μας μεγάλωσαν.Αν κάνει κανείς τη σύγκριση,οι δύο λύσεις που μπορείς να ακολουθήσεις ως πιθανές εξηγήσεις,είναι η μέρα με τη νύχτα.Επιφανειακό το ένα,βαθύτερο και άλυτο το άλλο.Και όμως.Καμία φορά,η ίδια η αληθινή παραδοχή της προέλευσης του άγχους,ανακουφίζει τόσο πολύ που μοιάζει σχεδόν σαν λύση.Ενώ η ψεύτικη δικαιολογία,το μόνο που κάνει είναι να ανακουφίζει προσωρινά και μετά το άγχος πάλι γίνεται υπέρμετρο,δυσεξήγητο και απειλητικό,όπως κάθε άγνωστος εχθρός. Από την άλλη βέβαια και σε πιο πρακτικό επίπεδο,το άγχος κάνει το σώμα να αντιδρά γρήγορα και νευρικά,αλλά και αυτό με τη σειρά του επιτείνει την αίσθηση του άγχους.

κείμενα αυτογνωσίας

Μοιάζει σαν ένας φαύλος κύκλος.Αν εκείνη τη στιγμή πιέσεις το σώμα σου να κινηθεί πιο αργά και με πιο ήρεμες κινήσεις,αμέσως σταματάς το φαύλο κύκλο,σε αυτό το επίπεδο τουλάχιστον.Διαβάζω αρκετά συχνά εδώ κι εκεί στο νετ,για τις διάφορες τεχνικές χαλάρωσης και καταπολέμησης του άγχους.Δεν είναι ο σκοπός μου να αναμασήσω χιλιοειπωμένα πράγματα.Έτσι κι αλλιώς αυτά μπορεί να τα βρει κανείς οπουδήποτε.Γι αυτό το μόνο που θα πω, είναι ότι χρειάζεται θάρρος,για να αντιμετωπίσουμε τον εαυτό μας.Οι παγίδες που μας στήνει είναι καθημερινές και συνεχείς.Μην προσπαθείς με λογικές εξηγήσεις να καταλάβεις γιατί το άγχος αισθάνεσαι να σε κατακλύζει.

Θέλει θάρρος για να καταλάβεις το έργο της ζωής σου.

Και ακόμη κι αν δίνεις καλύτερες εξηγήσεις,θεωρώντας ότι κομβικά σημεία της ενήλικης ζωής σου ευθύνονται για το άγχος,ίσως θα έπρεπε να σκεφτείς,ότι ακόμη κι αυτά είναι αποτέλεσμα,άλλων θεμάτων που τα κουβαλάς από πολύ παλαιότερα

κείμενα αυτογνωσίας

**Το παρόν κείμενο είναι προιόν πνευματικής ιδιοκτησίας του Χρήστου Κακουλίδη. Οποιαδήποτε αναδημοσίευση, απαιτεί την αναφορά της πηγής.