Διαταραχή πανικού ΙV
Διαταραχή πανικού..Οπωσδήποτε δε θα μπορούσε να μιλήσει κανείς για όλες τις πιθανές συγκρούσεις που υπάρχουν σε έναν άνθρωπο.Ούτε είναι τόσο απλά τα πράγματα.Η ανθρώπινη ψυχή δεν είναι μαθηματικά.Παρ’όλα αυτά θα κάνω μια προσπάθεια να δώσω μερικά παραδείγματα για να υπάρχει μια γενική εικόνα. Έτσι κι αλλιώς αυτό το BLOG δε φτιάχτηκε για να αναμασά χιλιοειπωμένα κείμενα που υπάρχουν παντού στο διαδίκτυο,αλλά για να δώσει μια άλλη οπτική γωνία.
Ας πούμε λοιπόν ότι μια νεαρή γυναίκα πάσχει από διαταραχή πανικού.
Η ηλικία της είναι 25 ετών,ενώ πάντα ήταν “αγχώδης”,όπως περιγράφει η ίδια τον εαυτό της. Οι κρίσεις άρχισαν πριν από
δύο χρόνια περίπου,όταν είχε βρεθεί σε ένα μέρος με πολύ κόσμο και ξαφνικά ένοιωσε δυσφορία,έντονη ζάλη,ταχυκαρδία και το δέρμα της ήταν παγωμένο. Η ίδια αισθάνθηκε ότι κάτι πάρα πολύ σοβαρό της συμβαίνει χωρίς να ξέρει τι είναι αυτό και πίστευε ότι από λεπτό σε λεπτό θα πάθει κάτι κακό.Εμείς ξέρουμε βέβαια να εξηγήσουμε πια όλα τα παραπάνω συμπτώματα με βάση όσα έχουμε πει στα προηγούμενα κείμενα που αφορούν τη διαταραχή πανικού. Μετά την πρώτη αυτή κρίση,λίγο λίγο το επίκεντρο της προσοχής της αρχίζει να μετατοπίζεται προς αυτό το νέο γεγονός στη ζωή της.Από τη μια μέρα στην άλλη όλα αλλάζουν. Αρχίζει να εμφανίζεται “ο φόβος του φόβου”,στον οποίο επίσης αναφερθήκαμε σε προηγούμενο κείμενο.Μαζί με το φόβο ότι κάτι κακό θα πάθει,προστίθεται και ο φόβος του ότι όλοι θα καταλάβουν αυτό που της συμβαίνει εκείνη τη στιγμή. Χωρίς καν να το καταλάβει,σε λίγο καιρό όλα τα υπόλοιπα έχουν περάσει σε δεύτερη μοίρα και ο φόβος της έλευσης μιας νέας κρίσης κυριαρχεί.Η ζωή της αλλάζει.Αρχίζει να αναπτύσσει αντισταθμιστικούς αποφευκτικούς μηχανισμούς. Αποφεύγει τα μέρη με πολύ κόσμο και γενικά επαναδιαμορφώνει την καθημερινότητά της.Αυτό το γεγονός,όσο κι αν την ταλαιπωρεί ,εν τούτοις,θα μπορούσε να πει κανείς ότι έχει ένα “δευτερογενές όφελος”.Αποσπά την προσοχή της από σκέψεις και συναισθήματα και εστιάζει εξ ολοκλήρου στη νέα κατάσταση.Κάτι τέτοιο δε γίνεται φυσικά συνειδητά αντιληπτό,αλλά σε ασυνείδητο επίπεδο,όντως υπάρχει τέτοιο όφελος.Ποιο είναι λοιπόν αυτό.
Σε τι εξυπηρετούν οι κρίσεις πανικού?
Ποια είναι η σύγκρουση εκείνη που οδηγεί τον οργανισμό σε ένα ασυνείδητο επίπεδο,να προτιμήσει τη δύσκολη αυτή κατάσταση,από το να αντιμετωπίσει τη σύγκρουση?Και τι κρύβεται πίσω από μια σύγκρουση?Θυμός ίσως?..συνεχίζεται..(Να αναφέρω πως η περιγραφή δεν έχει να κάνει με συγκεκριμένο περιστατικό ασθενούς).
Διαταραχή πανικού ΙV
**Το παρόν κείμενο είναι προιόν πνευματικής ιδιοκτησίας του Χρήστου Κακουλίδη. Οποιαδήποτε αναδημοσίευση, απαιτεί την αναφορά της πηγής.